زیر طاق، در فرقِ باغ
شمعی افروختهاست و شعلهاش در گشایش محور تقدّس سوختن زمان را زمزمه میکند.
پایین تر در شتر گلو، نقشِ خوشِ باغ، تحویل سختیِ بتن رنگ پریده به سبزِ گیاه است…
ریختار دوم به ریخت باغ مطبّق ایرانی، ترکیبی است از گیاه و شمع و حجمسازی با بتن.
شاید جایی کنار دفتر دستکمان، فانتزی سادهای از انگاره محصوره مقدّس، با دو باغچه نُقلی، روزمرگی را طعمی ببخشد. اگر حوصلهتان کشید و به سر کبریتی شمعِ زیر چارطاق را از سر تفنّنی بیقید روشن کردید، شاید در مقیاس این فانتزی در گوشه میزِ کار دنیا، حضور سبز و روشنی از حیات باشد…
محتویات بسته: